Ja of nee, zo simpel is het
Wij worden als voelers geboren. Baby’tjes in de buik en net na de geboorte kunnen alleen nog maar voelen. Oké ze kunnen ook al wel horen en ietsiepietsie zien, maar in het bijzonder de tast, is het zintuig waar ze op vertrouwen. Zij varen dus op hun gevoel. Als je het klinisch zou benaderen en zou zeggen: alle voorwaarden zijn oké, kortom ze hebben geslapen, gedronken en een schone luier en je geeft de baby dan aan iemand dan kunnen er 2 dingen gebeuren. Ofwel het kindje voelt zich fijn en uit dat in een tevreden houding of het kindje voelt zich niet fijn en gaat huilen en zich wegstrekken. In volwassentaal: je knapt ervan op, of je knapt er vanaf. Meer opties zijn er niet.
Puur in het voelen
Kleine kinderen zijn heel puur in het voelen. Je kent vast de uitspraken ‘ik heb pijn in mijn buik’ op het moment dat het spannend wordt of al is. Voel jij als volwassene nog die pijn in je buik als het spannend wordt of is of sta je daar helemaal niet meer bij stil? Vaak zeggen mensen dat kan ik helemaal niet voelen; ik geloof dat je het wel kan, maar niet meer bewust van bent hoe dat dan te doen. Het luisteren naar je lichaam ben je (wat) afgeleerd. Niet bewust, maar als er in je leven weinig tot geen aandacht is geweest voor het luisteren en handelen naar de signalen van je lijf, dan is het ook geen vanzelfsprekend iets.
In welk huis ben jij geboren?
Als voorbeeld om uit te leggen hoe je opvoeding van invloed is op hoe jij je gedraagt gebruik ik graag de metafoor van de 3 huisjes. Stel je hebt 3x hetzelfde huis, dezelfde ouders en hetzelfde kind, alleen de omgang met elkaar is anders. Het kind valt. In huisje A trekken de ouders het kind opschoot, er wordt amper gekeken naar de ernst van het wondje en wordt aan alle kanten vertroeteld. In huisje B vragen de ouders hoe het gaat, kijken samen met het kind naar de schade en zodra het kind zegt dat het weer gaat laten de ouders het kind los. In huisje C kijken de ouders niet naar het kind, stel je niet aan en ga gewoon door waar je mee bezig bent. Ik ben van mening dat er geen goed en geen fout is, wat ik wel weet is dat het kind later als het volwassen is zich 3x anders gedraagt in zijn dagelijks leven. Wat ik ook fijn vind aan deze zienswijze is dat het geen vaste gegevens zijn, maar dat als ik in een ander huisje ga ontdekken hoe dat mij zou passen, ik dus ook kan ‘veranderen’…
Terug naar de basis
Niet veranderen in de zin dat je alles anders moet doen, maar dat je mag gaan ontdekken waar jij van opknapt of juist vanaf knapt. In welke situatie past het niet zeuren en doorpakken en in welke situatie wil ik en mag ik aan alle kanten vertroeteld worden. Hoe meer je durft te gaan luisteren naar ‘jouw back to basic’ JA of NEE én er ook naar durft te gaan handelen, dan zul je als je voldoende slaapt, eet, drinkt en op tijd naar het toilet gaat 😉 je weer net zo vredig voelen als het kleine baby’tje waar we mee begonnen. DURF voor jezelf te kiezen, je lichaam weet het, ongeacht in welk huis jij opgegroeid bent!
Wil je weer leren luisteren naar jouw lichaam, als haptotherapeut begeleid ik je graag, tot je het (weer) zelf kunt!